de eregalerij is mijn persoonlijke keuze, te beginnen met Aloysius, de naamgever aan de school

een heel bataljon broeders, ook jezuïeten maar geen paters; zij deden dienstbaar werk

Ingnatius, de stichter van de jezuïetenorde en mijn patroonheilige

Anna Vondracek was vele jaren de kunstzinnige kosteres van de paters. Zij maakte de kruiswegstaties, het kruisbeeld in de kapelzaal en het grote net met vissen en bloemen dat aan de achterwand hing

Het legendarische duo Joop Coesmans en Jan Bulsing, kwamen mee met de Cordi Sacratissimo-bevolking en maakten van de mavo een volwaardig AC-onderdeel

Pater Beemsterboer, door iedereen Boem genoemd. Aan hem danken we het grootste deel van de foto's. Overdag schoot hij plaatjes, 's avonds drukte hij alles af en de surveillanten plakten ze op een groot rood karton

De heer Blom, mijn eerste docent Frans in mijn eigen AC-tijd, hij heeft voor zover ik mij herinner één keer spontaan iets in het Frans gezegd

De directeur van de 'Cornelis Jol', hij kwam niet mee naar het AC maar ging met pensioen

Carel Bruens, wie kent hem niet, tekenleraar, vertrouwenspersoon en bewoner van de tekenzolder, een van de leukste lokalen die ik hielp bouwen en inrichten; samen hebben we kunstwerken uit het gemeentedepot gehaald

Tja, Ludo Holleman, vermoedelijk toch de bekendste AC'er, zelf ook oud-leerling; hij kende elke ouder bij naam en ik denk ook elke leerling; hij vond niets leuker dan Sinterklaas spelen of enorme paaseieren uitdelen

Pater Krekelberg, schaakfenomeen, hij pleitte voor 'links voorrang'; daar was de overheid niet blij mee, want hij had gelijk: een kruispunt met links voorrang kan in principe niet vast komen te staan

Pater Piet van Litsenburg, classicus, rector van het gymnasium, hield van vuurtjes stoken van afgevallen blad; een wijs man met een eigenwijze kijk op de wereld; ooit zei hij tegen mij: 'Ino, regels zijn er om soms overtreden te worden'.

Pater Nijs, hij kwam op hoge leeftijd terug naar de Oostduinlaan en heeft heel veel leerlingen geholpen met wiskunde, altijd met een stofjasje aan

Ton van Rijn, producent van 30 jaar toneel, componist van tientallen afscheidsliederen, beheerder van het 'bewegende beelden archief'

Jan Rotteveel, veel te vroeg overleden docent latijn en grieks, kettingroker die alle ramen stijf dicht hield; omdat ik op het gym zat had ik in klas 5 en 6 maar liefst 12 (twaalf) uur les in zijn muffe lokaal, maar het was altijd interessant

Ton Ruys, de brugklaspater die niet van schokken hield; elk jaar veranderde hij heel weloverwogen iets, een klein onderdeeltje, het gaf rust en de school groeide en bloeide. eind jaren 90 dacht de rector dat te kunnen verbeteren, schokgolven gingen door de school en zij zette de bijl aan de ooit zo stevige wortels.

Fons van der Veldt, mijn naaste collega Frans, kon prachtig auto's tekenen, liefst een traction avant; hij digitaliseerde bijna het hele fotoarchief, duizenden foto's

Ted Vernooij, begeleidde op piano of gitaar iedereen die een lied zong en dus vaak zichzelf; nam op die manier van velen afscheid en cynisch genoeg, van hem is nooit fatsoenlijk afscheid genomen.

Huub Walter, bespeelt elk denkbaar instrument en was altijd daar te vinden waar muziek moest zijn: kerstsoirées, feesten, toneel, afscheid, disco.. Ook hij mocht onbedankt vertrekken, beentje gelicht door mismanagement en wanbestuur.